bescheidenheid siert de mens

Ruud Breuls

Sommige ontmoetingen zijn zo bijzonder dat ze als live-changeing voelen. Zo was ik ooit te gast bij mijn vrienden Henk en Liesbeth in de Auvergne. Volgens mij omdat we een gezamelijke shnabbel hadden op een kasteel bij hun in de buurt. Maar ik kan goed weer verschillende momenten door elkaar halen. Het was in ieder geval zomer en mooi weer. Ik weet ook nog dat we samen boodschappen hebben gedaan en dat ik het voorrecht had om voor mijn gastheer en gastvrouw èn hun andere gasten te mogen koken. We aten o.a. langoustines uit le Guilvinec. Dat weet ik dan weer nog wel precies. Henk leerde ik een aantal jaar daarvoor kennen omdat we bij hem in zijn studio-hotel "la maison d'Arts" mijn Ontroerend Goed CD "Te Koop" hebben opgenomen. Hij speelt zelf op deze CD ook mee als de bassist. Zoals dat soms gaat met muzikanten is het een tijdje samen aan een project werken en met name het samen musiceren, een soort basis voor en vriendschap. Zijn vrouw Liesbeth kende ik al langer omdat zij ook in het thema-feesten circuit optrad als waarzegster. Omdat ik over haar planen had vernomen te gaan emigreren en met een muzikant een hotel te gaan runnen was ik op het idee gekomen eens contact op te nemen en de rest is inmiddels geschiedenis. Inmiddels is Henk ons, zoals dat zo naar heet, ontvallen. Afgelopen jaar is hij overleden. De mooie herinneringen blijven en gelukkig in dit geval ook de muziek. Maar terug naar die mooie ontmoeting. Bij Henk en Liesbeth was het soms een soort zoete inval en de keren dat ik er was heb ik zeer interessante mensen ontmoet. Sommigen kende ik alleen van platen, de radio en of de televisie en oplettend als ik altijd ben herkende ik ze meestal niet eens. Dat levert dan wel weer memorabele herinneringen op. Zo waren er deze keer twee muzikanten die allebei in het Metropool orkest speelden of hadden gespeeld met hun partners en zelfs ook hun kinderen op bezoek. De drummer Arno van Nieuwenhuize en de trompettist Ruud Breuls. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was zaten we samen in de muziek-kamer met zijn vieren te spelen en naar alle waarschijnlijkheid is mijn muziek nooit eerder zo vakkundig begeleid. Het is ook niet waarschijnlijk dat dit moment dien aangaande ooit nog wordt overtroffen, al moet een mens, zeker wat dit soort dingen betreft, blijven dromen. Eén van de keren dat mijn mond waarschijnlijk open viel was toen ik tegen de drummer zei; "Dat ging lekker. Laten we morgen weer samen spelen." en zijn antwoord was dat dat niet zou gaan. Hij moest de volgende morgen namelijk naar Mexico vliegen om met Steve Vai op te gaan treden.

Ruud Breuls maakt in oktober 2015 met de jazzgroep Arts Affaire opnamen voor het album La Guinguette Hollandaise. Alle composities zijn van contrabassist Henk Arts.

Liesbeth schreef twee boeken onder de zelfde titel waarin ons bezoek aan de studio voor de opname van de CD Te Koop ook wordt beschreven. Ik weet niet of ik te bescheiden ben of dat het komt omdat ik niet zo goed ben in het onderhouden van vriendschappen en contacten. Ik heb met de vrouw van Ruud waarmee ik een soort klik had nog wel een keer afgesproken, maar dat is daarna ook weer verwaterd. Ik volg Ruud nog wel op Facebook en ontdekte zo dat hij naast en fantastische muzikant ook nog een begenadigd fotograaf is.

Gisteren werd er op NPO Start in het programma Jazz Portretten, het verhaal door de muzikanten zelf de tweede aflevering uitgezonden. De eerste gaat over Candy Dulfer zag ik. Die ga ik straks denk ik ook even kijken. Ik schoot even vol toen ik Ruud terloops even hoorde zeggen dat de bassist Henk Arts hem op een bepaalde muzikant had gewezen.

Bekijk hier het Jazzportret op NPO Start van Ruud Breuls Lees hier het blog van Liesbeth Arts met links naar haar boeken etc.